Soms is er een datum of zijn er data in je leven waarop bepaalde ervaringen steeds terugkeren. Daarmee bedoel ik niet je verjaardag of een internationale feestdag, zoals kerstmis en oud en nieuw. Nee, het gaat om persoonlijke gebeurtenissen die toevallig of niet op bijna dezelfde datum plaatsvinden.
Zo vertrok ik vandaag 18 jaar geleden vanuit Utrecht richting de Algarve in Portugal. Dat moment dat ik vanaf de stoep voor mijn flat in Overvecht wegreed was een van de mooiste in mijn leven. Het gaf zo een gevoel van vrijheid. Niet alleen vanwege de nieuwe spannende periode die voor mij lag, maar ook voor wat ik achterliet. Een hele hoop stress. Want tot op het laatste moment leek het huis maar niet leeg te raken. Gelukkig was de conciërge van de woningbouwvereniging een relaxte en aardige man. Dit was vooral een zegen toen de nieuwe bewoner niet kwam opdagen en ik op zoek moest naar het briefje waarin hij verklaarde dat ik de bank en wasmachine mocht laten staan. Ook stond daarin dat ik alle schrootjes tegen het plafond kon laten zitten en dat hij ook graag de badkuip wilde hebben. Had ik dat briefje niet dan moest de woning helemaal leeg en in oorspronkelijk staat worden opgeleverd. Ik vond het bewijs uiteindelijk diep weggestopt in mijn bagage die al in mijn auto gepropt zat. Eindelijk was ik vrij om te gaan!
Ruim zeven jaar later deed ik het kunstje vanwege economische redenen opnieuw. Het vertrek vanuit Portugal naar Duitsland viel ook op de 14e. Alleen was het de maand april. De reis ging deze keer een tikkie sneller want de aankomst bij mijn nieuwe thuis was niet de 16e maar de 15e. Na circa 8,5 jaar in Duitsland te hebben gewoond, maakte de sterke opkomst van het virtuele werken een leven in Portugal weer mogelijk. Dus hoppa ik pakte de boel weer in en ging richting het zuiden. In plaats van de Algarve werd het deze keer de Costa de Prata, oftewel de Zilverkust. Wat wel hetzelfde bleef was de belangrijke rol van de datum: 14 december. Alleen was het nu niet de vertrekdatum, maar wel die van de aankomst in Portugal.
Dus vandaag vier ik mijn vertrek uit Nederland 18 jaar geleden en mijn hernieuwde hereniging met Portugal 3 jaar geleden. En als het aan mij ligt, blijf ik hier nog wel een tijdje. Het levendige Portugese dorp, de vriendelijke mensen, het heerlijke eten, de mooie kust en de sinaasappelbomen in mijn tuin zijn iets om te koesteren. 14 december is daarom niet alleen een datum om te vertrekken of te arriveren, het is voor mij ook een dag om even bij alles stil te staan.